TI/Programowanie dla Fizyków Medycznych:Kolokwium2

Z Brain-wiki
Wersja z dnia 17:12, 18 sty 2018 autorstwa Jginter (dyskusja | edycje) (Utworzono nową stronę "==Kolokwium 2== 19.01.2018 Zdefiniuj klasę opisującą opisującą wektor magnetyzacji woksela w trzech wymiarach. '''Parametry nieobowiązkowe konstruktora:''' Bezwz...")
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)

Kolokwium 2

19.01.2018

Zdefiniuj klasę opisującą opisującą wektor magnetyzacji woksela w trzech wymiarach.

Parametry nieobowiązkowe konstruktora: Bezwzględna wartość wektora magnetyzacji [math]M[/math], domyślna wartość to 1; kąt [math]\theta[/math] odchylenia od pionu, domyślna wartość to 0; kąt [math]\phi[/math] obrócenia wokół osi Z, domyślna wartość to 0. (czyli wektor magnetyzacji we współrzędnych sferycznych)

Pozostałe metody:

  1. Metoda bez parametrów zwracająca współrzędne magnetyzacji w układzie sferycznym [math]M, \theta, \phi[/math].
  2. Metoda bez parametrów zwracająca współrzędne magnetyzacji w układzie kartezjańskim, [math]x=r \cos \theta \cos \phi, y=r \cos \theta \sin \phi, z=r \sin \theta[/math].
  3. Metoda zwiększająca kąt [math]\theta[/math] o wartość [math]\alpha[/math] podaną jako parametr (w stopniach), jednocześnie ustawiająca kąt [math]\phi[/math] na zero.
  4. Metoda zwiększająca kąt [math]\phi[/math] o wartość podaną jako parametr.
  5. Metoda rysująca (wykorzystując cv2) na macierzy tła przekazanej jako parametr rzut wektora magnetyzacji (w żółtym kolorze) o współrzędnych [math](M_x, M_z)[/math], przyjmując jako swój początek współrzędne na obrazie przekazane jako drugi parametr.
  6. Metoda magiczna, która pozwala wykonać polecenie m3=m1+m2, gdzie m1, m2 i m3 byłyby obiektami wektora magnetyzacji.
  7. Metoda magiczna pozwalająca wypisać w eleganckiej formie współrzędne wektora magnetyzacji poleceniem print(m), gdzie m jest obiektem wektora magnetyzacji.

Program:

  • Stworzyć trzy obiekty zdefiniowanej klasy. Narysować je obok siebie na granatowym tle.
  • W nieskończonej pętli obracać je w każdym kroku o kąt 10 stopni - pierwszy, o kąt 11 stopni - drugi, o kąt 12 stopni - trzeci i po każdym obrocie wyświetlać na nowo.
  • Pod nimi powinien być wyświetlany wektor magnetyzacji będący sumą trzech poprzednich.
  • Jeśli użytkownik naciśnie Escape, program powinien zakończyć działanie, zamykając wszystkie okna graficzne.
  • Naciśnięcie "+" lub "-" powinno zwiększyć lub zmniejszyć kąt \theta o 10 stopni, synchronizując na nowo wektory do kąta \phi =0