WnioskowanieStatystyczne/MLF: Różnice pomiędzy wersjami
Linia 4: | Linia 4: | ||
==Metoda największej wiarygodności== | ==Metoda największej wiarygodności== | ||
− | |||
W procesie estymacji na podstawie próby <math>\mathbf{x}=\{x_{i}\}_{i=1\ldots N}</math> | W procesie estymacji na podstawie próby <math>\mathbf{x}=\{x_{i}\}_{i=1\ldots N}</math> | ||
wyznaczamy parametr | wyznaczamy parametr | ||
Linia 12: | Linia 11: | ||
możemy z kolei określić ''a posteriori'' prawdopodobieństwo zmiennej losowej <math>x_i</math>: | możemy z kolei określić ''a posteriori'' prawdopodobieństwo zmiennej losowej <math>x_i</math>: | ||
<math>P(\lambda | x_i)</math>. | <math>P(\lambda | x_i)</math>. | ||
− | |||
Logicznym wydaje się postulat, aby parametr(y) | Logicznym wydaje się postulat, aby parametr(y) | ||
Linia 32: | Linia 30: | ||
(L)=\underset{i=1}{\overset{N}{\sum }}\ln f(x_{i},\lambda) | (L)=\underset{i=1}{\overset{N}{\sum }}\ln f(x_{i},\lambda) | ||
</math> | </math> | ||
+ | |||
===Przyklad=== | ===Przyklad=== |
Wersja z 18:03, 20 kwi 2017
Wnioskowanie_Statystyczne_-_wykład
Metoda największej wiarygodności
W procesie estymacji na podstawie próby [math]\mathbf{x}=\{x_{i}\}_{i=1\ldots N}[/math] wyznaczamy parametr [math]\lambda[/math] opisujący domniemany rozkład prawdopodobieństwa. Na podstawie tegoż rozkładu możemy z kolei określić a posteriori prawdopodobieństwo zmiennej losowej [math]x_i[/math]: [math]P(\lambda | x_i)[/math].
Logicznym wydaje się postulat, aby parametr(y) [math]\lambda[/math] dobierać tak, aby zmaksymalizować łączny rozkład prawdopodobieństw a posteriori wszystkich prób [math]x_i[/math], zwany funkcją wiarygodności. Dla zmiennych niezależnych łączny rozkład prawdopodobieństwa będzie iloczynem prawdopodobieństw:
[math] L= P(\mathbf{x} | \lambda) = \underset{i=1}{\overset{N}{\prod }}f(x_{i},\lambda );\quad [/math]
Maksimum tej funkcji będzie w tym samym punkcie, co maksimum jej logarytmu:
[math] l=\ln (L)=\underset{i=1}{\overset{N}{\sum }}\ln f(x_{i},\lambda) [/math]
Przyklad
Wyznaczanie stałej fizycznej na podstawie [math]N[/math] różnych eksperymentów (o różnej dokładności). Niech błędy podlegają rozkładowi Gaussa.
Estymowany parametr [math]\lambda[/math] to wartość oczekiwana
stałej. Prawdopdobieństwo a posteriori wyniku [math]x_{i}[/math]
eksperymentu o danej wariancji [math]\sigma _{i}^{2}[/math]
[math] { f(x^{i},\lambda )=\frac{1}{\sqrt{2\pi }\sigma _{i}}e^{\frac{ -(x^{i}-\lambda )^{2}}{2\sigma _{i}^{2}}}\ } [/math]
Funkcja wiarygodności
[math] L=\underset{i=1}{\overset{N}{\prod }}f(x_{i},\lambda )={ \ }\underset{ i=1}{\overset{N}{\prod }}\frac{1}{\sqrt{2\pi }\sigma _{i}}e^{\frac{ -(x^{i}-\lambda )^{2}}{2\sigma _{i}^{2}}} [/math]
a jej logarytm
[math] l=-\underset{i=1}{\overset{N}{\sum }}\frac{(x_{i}-\lambda )^{2}}{2\sigma _{i}^{2}}-\underset{i=1}{\overset{N}{\sum }}\ln (\sqrt{2\pi }\sigma _{j}) [/math]
Maksimum przewidujemy zwykle w zerze pochodnej
[math] \frac{\delta l}{\delta \lambda }=\underset{i=1}{\overset{N}{\sum }} \frac{x_{i}-\lambda }{\sigma _{i}^{2}}=0\Rightarrow \underset{i=1}{\overset{N }{\sum }}\frac{x_{i}}{\sigma _{i}^{2}}=\lambda \underset{i=1}{\overset{N}{ \sum }}\frac{1}{\sigma _{i}^{2}}\Rightarrow \lambda _{NW}=\frac{\underset{i=1 }{\overset{N}{\sum }}\frac{x_{i}}{\sigma _{i}^{2}}}{\underset{i=1}{\overset{N }{\sum }}\frac{1}{\sigma _{i}^{2}}} [/math]