WnioskowanieStatystyczne/Bonferroni: Różnice pomiędzy wersjami

Z Brain-wiki
Linia 9: Linia 9:
 
{| class="wikitable"
 
{| class="wikitable"
 
|-
 
|-
! rowspan="2" colspan="2" |  
+
| rowspan="2" colspan="2" |  
! colspan="2" | hipoteza ''H<sub>0</sub>''
+
| colspan="2" style="text-align:center;" | hipoteza ''H<sub>0</sub>''
 
|-
 
|-
 
! Prawdziwa
 
! Prawdziwa
 
! Fałszywa
 
! Fałszywa
 
|-
 
|-
! rowspan="2" | decyzja
+
| rowspan="2" | decyzja
 
! Odrzuć
 
! Odrzuć
| style="text-align:center;"| Błąd typu &nbsp;I (False Positive)
+
| style="text-align:center;"| błąd typu &nbsp;I (False Positive)
 
| style="text-align:center;"| poprawna (True Positive)
 
| style="text-align:center;"| poprawna (True Positive)
 
|-
 
|-
 
! Przyjmij
 
! Przyjmij
 
| style="text-align:center;"| poprawna (True Negative)
 
| style="text-align:center;"| poprawna (True Negative)
| style="text-align:center;"| Błąd typu&nbsp;II (False Negative)
+
| style="text-align:center;"| błąd typu&nbsp;II (False Negative)
 
|}
 
|}
  

Wersja z 17:47, 4 maj 2017

Błędy I i II rodzaju

Przyjęcie poziomu istotności ([math]\alpha[/math]) na poziomie 5 procent oznacza, że średnio w jednym na dwadzieścia przypadków możemy odrzucić prawdziwą hipotezę, czyli popełnić błąd I rodzaju (false positive).

Dla kompletności przypomnijmy, że błąd II rodzaju polega na przyjęciu hipotezy fałszywej (false negative) i jest związany z poziomem istotności testu.

Pojęcia błędów I i II rodzaju, podobnie jak hipotezy zerowej (H0) wprowadzili do statystyki Jerzy Spława-Neyman i Egon Pearson w latach 30. XX wieku.


hipoteza H0
Prawdziwa Fałszywa
decyzja Odrzuć błąd typu  I (False Positive) poprawna (True Positive)
Przyjmij poprawna (True Negative) błąd typu II (False Negative)


Linią przerywaną jest oznaczony rozkład jednej z możliwych hipotez alternatywnych. Na górnym wykresie zacieniowany obszar (o polu [math]\beta[/math]) odpowiada prawdopodobieństwu błędnej akceptacji hipotezy alternatywnej (błąd II rodzaju, false nagative). Na dolnym zacieniowany obszar odpowiada prawdopodobieństwu odrzucenia hipotezy alternatywnej, czyli mocy testu ([math]1-\beta[/math]) względem tej konkretnej hipotezy alternatywnej.

Wielokrotne porównania

[math]N[/math] obserwacji podzielonych na 7 grup. Testujemy hipotezę, że średnie tych grup są równe -- czyli niejako przyporządkowanie do grup jest przypadkowe. Możemy wykonać [math]\binom{7}{2}=21[/math] testów różnic między grupami. Jeśli przyjmiemy poziom istotności 0.05, mamy dużą szansę na dokonanie fałszywego odkrycia.

Problem wielokrotnych porównań (ang. multiple comparisons) pojawia się w eksploracyjnej (w odróżnieniu od konfirmacyjnej) analizie danych, kiedy np. nie wiemy gdzie oczekiwać różnic.

Korekcja Bonferroniego polega na podzieleniu poziomu istotności przez liczbę porównań. Jest mocno konserwatywna.


por. http://en.wikipedia.org/wiki/Data_dredging zwane też [math]p[/math]-hacking.


Evaluation of measurement data — Guide to the expression of uncertainty in measurement

JCGM 100:2008 GUM 1995 with minor corrections http://www.iso.org/sites/JCGM/GUM-JCGM100.htm


3.4.8 Although this Guide provides a framework for assessing uncertainty, it cannot substitute for critical thinking, intellectual honesty and professional skill. The evaluation of uncertainty is neither a routine task nor a purely mathematical one; it depends on detailed knowledge of the nature of the measurand and of the measurement. The quality and utility of the uncertainty quoted for the result of a measurement therefore ultimately depend on the understanding, critical analysis, and integrity of those who contribute to the assignment of its value.