Pracownia Sygnałów Biologicznych/Zajecia 7

Z Brain-wiki
Wersja z dnia 19:09, 5 maj 2024 autorstwa Jarekz (dyskusja | edycje)
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)

Pracownia Sygnałów Bioelektrycznych/EOG

Pomiar Elektrookulogramu

Wstęp

Prezentacja: Media:EOG.pdf

Kolejnym narządem, w którym znajdują się generatory czynności bioelektrycznej jest oko. W narządzie tym zachodzą skomplikowane procesy biochemiczne i elektryczne, umożliwiające widzenie. Procesy te zostaną omówione na oddzielnym wykładzie, w tym miejscu zaś wymienimy tylko te zjawiska, które mają wpływ na powstawanie w oku czynności elektrycznej.

  1. Jednym z najważniejszych części oka jest siatkówka, której zadaniem jest odbieranie bodźców świetlnych oraz zamiana ich na sygnały elektryczne, przekazywane dalej do kory wzrokowej. W siatkówce płynie nieustannie prąd, którego natężenie zmienia się wraz z intensywnością padającego na nią światła. Związane z tym sygnały bioelektryczne można rejestrować za pomocą elektrod umieszczonych na powierzchni oka lub nawet za pomocą elektrod umieszczonych na powierzchni skóry wokół oka. Tak zarejestrowany sygnał elektryczny, powstały w oku w trakcie widzenia, nazywamy Elektroretinogramem (ERG). Sygnał ten ma amplitudę od kilku nanowoltów do kilku μV i jest wykorzystywany w diagnostyce wielu chorób siatkówki.
  2. Rogówka (zewnętrzna warstwa oka znajdująca się w jego przedniej części) jest naładowana dodatnio względem siatkówki umiejscowionej po przeciwnej stronie oka. Rogówka wraz z siatkówką tworzą zatem w przybliżeniu układ dipola elektrycznego. W momencie ruchu okiem, dipol ten zmienia orientację w przestrzeni, zaburzając rozkład natężenia pola elektrycznego. Związany z tym sygnał o amplitudzie kilku miliwoltów można zmierzyć za pomocą elektrod umieszczonych na skórze wokół oka. Widoczny jest ona także na elektrodach umieszczonych na powierzchni głowy w trakcie pomiaru czynności elektrycznej mózgu. Sygnał ten, czyli elektryczny zapis ruchu gałek ocznych, nazywamy Elektrookulogramem (EOG). Czynność elektryczną związaną z ruchem gałek ocznych obserwuje się również w trakcie mrugania, kiedy to gałki oczne skręcają nieco ku górze (tzw. zjawiska Bella), a także w trakcie badań diagnostycznych zaburzeń snu (w różnych etapach snu występują wolne lub szybkie ruchy gałek ocznych).
  1. Ruch oka sterowany jest za pomocą mięśni. W trakcie rejestracji Elektrookulogramu widoczne będą również wyładowania elektryczne związane z działaniem mięśni.

Ćwiczenie I: Podstawowe własności sygnału EOG

Wykonaj pomiar Elektrokulogramu za pomocą dwóch par elektrod połączonych w montażu dwubiegunowym.

Przyjrzyj się na bieżąco w SVAROGu sygnałom w poniższych sytuacjach, a następnie zarejestruj odpowiadające im sygnały aby dało się je przedstawić w prezentacji. Na potrzeby rejestracji sygnałów sytuacje poniżej opisane powtórz po 10 razy.

  • Jedną parę elektrod umieść poniżej i powyżej oka, drugą w pobliżu lewej i prawej skroni.
  • Skonfiguruj program do rejestracji i przeglądania mierzonego sygnału w czasie rzeczywistym.
  • Wykonaj ruch oczami w górę i opisz zarejestrowany sygnał.
  • Wykonaj ruch oczami w dół i opisz zarejestrowany sygnał.
  • Wykonaj wolicjonalne mrugnięcie i opisz zarejestrowany sygnał.
  • Przeczytaj fragment tekstu, zaobserwuj efekty związane z ruchem sakadowym oka.
  • Zarejestruj też fragment sygnału "spoczynkowego" w trakcie którego mrugnięcia będą mimowolne/automatyczne.

Wyświetl te sygnały w programie napisanym samodzielnie, rozważ efekty stosowania filtra grórnoprzepustowego.

  • Przetestuj co dzieje się z sygnałami dla filtrów górnoprzepustowych o częstościach odcięcia 0.1, 0.25, 0.5, 1, 2, 4 Hz.
  • Dla wybranego filtru górnoprzepustowego zbadaj wpływ filtrowania dolnoprzepustowego dla częstości odcięcia 15 i 30 Hz.
  • Swoje badania zilustruj przedstawiając wybrane fragmenty przefiltrowanych sygnałów
  • Wytnij fragmenty sygnałów wokół mrugnięć mimowolnych i wolicjonalnych i na wykresie nałóż na siebie (każdy typ osobno) wycentrowane wokół maksimum amplitudy. Celem tego rysunku jest pokazanie na ile powtarzalne są przebiegi mrugnięć.
  • Czy możesz rozróżnić mrugnięcia mimowolne od wolicjonalnych?