
Spektrogram
AS/ Spektrogram — oknowana transformata Fouriera
Przepis na krótkoczasową transformatę Fouriera (Short-Time Fourier Transform, STFT ) polega na wycinaniu kolejnych odcinków sygnału z pomocą okna [math]g(t)[/math] ([math]\|g\|=1[/math]) i obliczaniu ich transformaty Fouriera. Inaczej można to opisać jako iloczyny skalarne sygnału z oknem [math]g[/math] modulowanym częstością [math]\xi[/math]:
Moduł współczynnika [math]c_{\xi, t_0}[/math] mówi o zawartości energii sygnału [math]s(t)[/math] w okolicy częstości [math]\xi[/math] i czasu [math]t_0[/math]
AS/ Falki (wavelets)
Falka to funkcja [math]\psi \in L^2(\mathbb{R})[/math] o zerowej średniej:
Aby spełnić ten warunek, niezerowa funkcja musi oscylować, choć niekoniecznie (wręcz raczej nie) w sposób okresowy, jak "duże" fale [math]e^{ikt}[/math]—stąd nazwa.
Reprezentacja konstruowana jest ze "współczynników falkowych" — iloczynów skalarnych sygnału ze znormalizowanymi ([math]\|\psi\|=1[/math]) funkcjami generowanymi jako przesunięcia i rozciągnięcia falki [math]\psi[/math]:
Transformacja odwrotna istnieje, jeśli zbiór falek [math]\left\{\psi_i\right\}_{i\in I}[/math] tworzy ramę (ang. frame ):
Dopiero w latach 80. XX wieku udowodniono, że ze specjalnie dobranych falek można skonstruować ortogonalną bazę, jeśli kolejne skale [math]s[/math] będą tworzyły sekwencję diadyczną, czyli [math]s_n=2^ns_0[/math]. Doprowadziło to do eksplozji zastosowań czasowo-częstościowych metod analizy sygnałów — nie tylko ze względu na cenione przez fizyków własności baz ortogonalnych, jak zachowanie energii reprezentacji czy prosta formuła rekonstrukcji, ale głównie dzięki powstaniu szybkich algorytmów obliczeniowych.